 |
| Roman 'Madame Zee' van Pearl Luke |
Zeeman - Madame Zee
Hoe mooi is dat...! Een goed geschreven roman tegenkomen in de aanbiedingsbakken tussen goedkope handdoeken en zeeppompjes bij de Zeeman, voor slechts 2,99 euro. In een filiaal in mijn eigen piepkleine dorp nog wel. Dat boek lag vast op me te wachten ;)
Ik vermoed dat uitgeverij De Geus uit Breda - waar dit boek in 2006 werd uitgebracht - een kleine dumppartij kwijtraakte aan de Zeemantextielketen vanwege het woord 'zee' in de boektitel. Andere raakvlakken kon ik na het lezen niet ontdekken.
De roman 'Madame Zee' is geschreven door Pearl Luke, een Canadese schrijfster. Ze won in 2001 een prijs voor haar eerste roman 'Burning Ground'. Dit is haar tweede roman, die in de top 5 van best verkochte boeken in Canada heeft gestaan.
Anneke Bok heeft voor Uitgeverij De Geus een prima en stijlvolle vertaling afgeleverd. Maar ik begrijp wel waarom dit boek tot een dumppartij is gaan behoren, want waar vind je lezers die interesse tonen voor een literair verhaal met als onderwerp het paranormale aan het begin van 1900 in Engeland en Canada? Dat is echt een niche markt.
De roman gaat over het leven van een jonge vrouw rond 1915, Mabel Edith Rowbotham. Een zelfstandige, paranormaal gevoelige vrouw, die uiteindelijk in een of andere vage, spirituele sekte belandt in Canada. Zowel vrouw als sekte, bestonden ook echt.
En dat is meteen het goede aan deze roman. Er is minitieus en goed speurwerk verricht door de schrijfster naar het leven van de hoofdpersoon, Mabel Edith Rowbotham, maar ook naar theosofische bewegingen uit de jaren 1900-1930.
Mabel Rowbotham bestond echt
Mabel Rowbotham werd in 1890 geboren in Engeland, in Lancashire.
Als jonge, hooggevoelige vrouw - die af en toe last had van merkwaardige dagdromen - emigreerde ze met haar ouders naar een klein plaatsje, Saskatchewan, in Canada. Daar gaf ze les in een aantal schooltjes in prairieplaatsen, tot ze in het huwelijk trad met ene John Skottowe, filiaalhouder bij de Union Bank of Canada.
Toen de bank ontdekte dat John fraude pleegde, verhuisde het echtpaar naar Seattle, waar hun huwelijk strandde. Een bezoek aan haar schoonvader, een paranormaal begaafde predikant in Pensacola, Florida, leidde ertoe dat Mabel een welgesteld ondernemer ontmoette. Met die man vertrok ze in 1929, nadat ze haar naam had veranderd in Madame Zee, naar Broeder XII, die een utopische kolonie had gesticht in Cedar-by-the-Sea op Vancouver Island.
Dit waargebeurde verhaal vormde de basis voor een mooie, prettig lezende roman. Pearl Luke kleurde de rest van het leven van Mabel bijzonder geloofwaardig in. Ze had bij wijze van spreken zelf die vrouw in een vorig leven geweest kunnen zijn ;)
Accent op paranormale en spirituele ontwikkeling
In de roman heeft het sektegebeuren een relatief kleine plaats ingenomen. Terwijl er wel flink mee geadverteerd wordt op de achterflaptekst: 'minnares van Canada's beruchtste sekteleider van de twintigste eeuw' en 'erotisch, op een duistere manier grappig'. Of 'zoektocht van een jonge vrouw naar de verklaring voor haar unieke dagdromen sleurt haar mee in een neerwaartse spiraal van bedrog en verderf, waar ze zich dankzij haar innerlijke kracht uit weet te bevrijden'. Nou, nou, nou. Lichtelijk overdreven.
Pearl Luke houdt 't vooral beschaafd, klein, integer en mooi. Ze beschrijft hoe Mabel haar dagdromen beleeft als kind, visioenen heeft die soms een kijkje geven in de toekomst. Ze begrijpt niet waarom dergelijke dromen haar overkomen.
Als jonge, leergierige vrouw gaat ze zelf voorzichtig op onderzoek uit. Dit binnen de beperkte mogelijkheden voor vrouwen rond 1900, die geacht werden thuis te blijven bij hun echtgenoot.
En zo sluipen er op heel logische wijze historische feitjes het verhaal binnen. Over Madame Blavatsky en Edgar Gayce, een Spiritueel Genootschap in Londen en Theosofische Bewegingen in Illinois. Als lezer volg je op een vriendelijk tempo de spirituele ontwikkeling van de hoofdpersoon.
Heel langzaam ontwikkelt Mabel zich tot een vrijgevochten - zeker voor die tijd - vrouw, die op eigen benen staat. Ze leert omgaan met haar dagdromen, die ze tenslotte vorm weet te geven in paranormale tekeningen. Dankzij haar vrije denkwijze over de liefde, energie en reïncarnatie kijkt ze anders aan tegen hetero- en lesbische liefdesrelaties dan haar tijdgenoten. Heel apart.
Voor lezers die interesse hebben in het paranormale, een aanrader, deze literaire roman van Pearl Luke.
Tijdens het lezen werd ik zelf gestimuleerd om mijn eigen boek ´Ik loop je astraal voorbij´ (planning 2013) weer op te pakken ;)
Informatie daarover vind je hier.
Marianne Notschaele
www.vorigelevens.nl
